Halk Sigortası Juvenil İdiyopatik Artritte Daha Hızlı bDMARD Başlangıcına Yol Açar
Hızlı Başlangıç ve Tedavi Süreci
Washington – Cincinnati Çocuk Hastanesi Tıp Merkezi’nden Elaine Yung, ACR Convergence 2024’te yaptığı konuşmada, genç idiyopatik artrit hastalarının kamu sigortası ile özel sigortaya göre biyolojik hastalık modifiye edici antirematik ilaçlara (bDMARD) çok daha erken eriştiğini belirtti. Yung, “JIA için metotreksat veya leflunomid gibi geleneksel DMARD’lar etkisiz olduğunda bDMARD tedavisi önerilir. Bazı çalışmalar ayrıca, biyolojik DMARD’ların erken kullanımının hastalar için sonuçları iyileştirebileceğini göstermiştir.”
Yung’a göre, bir önceki bir çalışma, “kamu sigortasına sahip hastaların, özel sigortaya sahip olanlara göre TNF inhibitörü terapilere çok daha hızlı geçtiğini” gösterdi. Tüm bunları göz önünde bulunduran Yung ve meslektaşları, bDMARD’ların başlatılması ve klinik olarak etkin olmayan bir hastalık durumuna ulaşma süresinin sigorta türüne göre nasıl değiştiğini belirlemek için yola çıktı.
Çalışmanın Bulguları
Araştırmacılar, 2009-2020 yılları arasında Cincinnati Çocuk Hastanesi Tıp Merkezi’nde JIA tanısı konmuş 1.127 hastanın geriye dönük bir çalışmasını yaptılar. Sigorta türüne göre stratifikasyon yapıldıktan sonra, araştırmacılar tanıdan bDMARD başlatılma süresini ve klinik olarak etkisiz bir hastalık durumuna ulaşma süresini, klinik Genç Romatizmal Artrit Hastalık Aktivite Skoru (cJADAS) ve Hekimlerin Genel Değerlendirmesi (PGA) kullanılarak ölçüldü.
Genel olarak, hastaların %74.1’i (n=835) özel sigortaya sahipken, %25.9’u (n=292) kamu sigortasına sahipti. Bu arada, hastaların %60.3’ü (n=679) bDMARD başlattı ve %26.4’ü (n=298) klinik olarak etkisiz bir hastalık durumuna ulaştı.
Araştırmacılara göre, analiz sigorta türleri arasında önemli farklılıklar ortaya koydu. Teşhis sonrası, kamu sigortasına sahip hastalar, özel sigortaya sahip olanlardan belirgin şekilde daha erken biyolojik DMARD’lar başlattılar – 197 gün vs. 273 gün (P=.09) – ancak klinik olarak etkisiz bir hastalık durumuna ulaşma süresi belirgin şekilde daha uzundu – 431 gün vs. 307 gün (P<.005).
Tartışma ve Sonuçlar
Sigorta türleri arasındaki farklılıklar özellikle oligoartiküler JIA hastaları arasında belirgin bir şekildeydi. Kamu sigortasına sahip olanlar biyolojik DMARD’ları belirgin şekilde daha erken alırken – 815 gün vs. 2.093 gün (P<.05) - özel sigortaya sahip olanlar için klinik olarak etkisiz hastalık durumuna ulaşma süresi belirgin şekilde daha kısaydı - 240 gün vs. 462 gün (P<.05). Yung'a göre, bulgular daha ayrıntılı soruların cevaplanmasının yolunu açtı. "Bu, kliniğimizde keşfedilecek yeni çalışmaların yolunu açtı, mesela tıp merkezine olan uzaklık gibi," dedi. "Bir hasta kliniğe daha uzakta yaşıyorsa, biyolojik DMARD'a daha hızlı başlatılmalarına rağmen klinik olarak etkisiz bir hastalık durumuna ulaşma yeteneklerini etkileyen ulaşım engelleri mi var?" Araştırılması gereken diğer değişkenler arasında tedaviye uyum, eşlik eden durumlar, çevresel faktörler ve kirlilik bulunmaktadır. Yung, "Sosyal dezavantaj indeksleri gibi şeyler de incelenmesi gerekenler arasında, belirli posta kodlarının klinik olarak etkisiz bir hastalık yanıtını nasıl etkileyebileceği, özellikle daha düşük bir gelir tabanı olduğu durumlarda," dedi.